Spektakle
„Ambasador”
Absurdalny humor połączony z poważną refleksją nad kondycją współczesnego świata. Komizm przeplatający się z tragizmem, banał ze wzniosłością, farsa z dramatem. Oto „Ambasador” Sławomira Mrożka w reżyserii Jarosława Gajewskiego.
„Beniowski”
Przehulał dziedziczny majątek i wyruszył w świat. A wszystko po to, by zyskać sławę i ukochaną. Dumny, lecz niezdarny. Odważny, a jednak broniący się przed walką.
„Dlaczego klasycy?”
Podróż po cudownych krainach poetyckiej fantazji, najwspanialszej polszczyźnie, po naszej wrażliwości wreszcie.
„Dożywocie”
O tym, że lichwa nie popłaca, wiadomo nie od dziś. Kiedy jednak ma się okazję łatwego zarobku, trudno przejść obok niej obojętnie.
„Epaminondas”
Powiedzieć, że był genialnym strategiem, wybitnym wodzem i niezrównanym żołnierzem, to jak nic nie powiedzieć.
„Król i caryca”
Romans ostatniego polskiego króla z carycą Katarzyną Wielką nie był tajemnicą. To właśnie rosyjskiej władczyni monarcha zawdzięczał objęcie tronu w Warszawie.
„Ksiądz Marek”
Historia o niedających się poskromić namiętnościach, wojnie, zdradzie i przebaczeniu. Jeden z trzech utworów, które Słowacki, jak pisał w liście do matki, mógłby przeczytać przed samym Chrystusem.
„Nawrócony”
Błyskotliwy dowcip, subtelny sarkazm i lekkość narracji. Jednak pod tą atrakcyjną powierzchnią kryje się wstrząsająca diagnoza stanu relacji społecznych. Ponoć złego diabli nie wezmą.
„Nerwy. Wieczór z Norwidem”
Spektakl poetycki z muzyką na żywo, którego scenariusz utkany jest z poezji Cypriana Kamila Norwida.
„Noc listopadowa”
„Noc listopadowa” wystawiana jest w Łazienkach Królewskich w formie plenerowego widowiska teatralnego, rozgrywającego się w historycznych ogrodach. Dramat Wyspiańskiego mocno wpisany jest w krajobraz i jesienną aurę. Przenikanie się światów: antycznego – boskiego oraz realnego – ziemskiego jest zaś wielkim walorem „Nocy listopadowej”.
„Powrót Posła”
Miłosna intryga przeplatana jest z politycznymi dyskusjami, które tworzą równorzędny – obok romansowego – wątek dramatu.
„Śluby panieńskie”
Opowiadają o miłości, która jest głównym tematem teatru, źródłem wszystkich dramatów, fundamentem każdej akcji, kluczowym motywem działania postaci i składa się na wymiar metafizyczny sztuki dramatycznej.
„Trzy po trzy”
Z przemieszania śmiechu i płaczu, melancholii i humoru, przeżywania faktów i pełnej wzruszenia zadumy nad głębszym ich sensem powstały wspomnienia.
„Vatzlav”
Sławomir Mrożek napisał „Vatzlava” w 1968 roku. Dramat, nawiązujący formą do XVIII-wiecznej powiastki filozoficznej lub moralitetu, jest opowieścią o dojrzewaniu do odpowiedzialności.
„Zemsta”
Sąsiedzki spór Cześnika i Rejenta staje się w niej podstawą do ukazania ludzkich przywar, wyśmiania małostkowości, ale i okazją do przypomnienia, dlaczego na końcu to właśnie zgoda zbuduje na nowo to, co nienawiść zniszczyła.
„Ambasador”
Absurdalny humor połączony z poważną refleksją nad kondycją współczesnego świata. Komizm przeplatający się z tragizmem, banał ze wzniosłością, farsa z dramatem. Oto „Ambasador” Sławomira Mrożka w reżyserii Jarosława Gajewskiego.
„Beniowski”
Przehulał dziedziczny majątek i wyruszył w świat. A wszystko po to, by zyskać sławę i ukochaną. Dumny, lecz niezdarny. Odważny, a jednak broniący się przed walką.
„Dlaczego klasycy?”
Podróż po cudownych krainach poetyckiej fantazji, najwspanialszej polszczyźnie, po naszej wrażliwości wreszcie.
„Dożywocie”
O tym, że lichwa nie popłaca, wiadomo nie od dziś. Kiedy jednak ma się okazję łatwego zarobku, trudno przejść obok niej obojętnie.
„Epaminondas”
Powiedzieć, że był genialnym strategiem, wybitnym wodzem i niezrównanym żołnierzem, to jak nic nie powiedzieć.
„Król i caryca”
Romans ostatniego polskiego króla z carycą Katarzyną Wielką nie był tajemnicą. To właśnie rosyjskiej władczyni monarcha zawdzięczał objęcie tronu w Warszawie.
„Ksiądz Marek”
Historia o niedających się poskromić namiętnościach, wojnie, zdradzie i przebaczeniu. Jeden z trzech utworów, które Słowacki, jak pisał w liście do matki, mógłby przeczytać przed samym Chrystusem.
„Nawrócony”
Błyskotliwy dowcip, subtelny sarkazm i lekkość narracji. Jednak pod tą atrakcyjną powierzchnią kryje się wstrząsająca diagnoza stanu relacji społecznych. Ponoć złego diabli nie wezmą.
„Nerwy. Wieczór z Norwidem”
Spektakl poetycki z muzyką na żywo, którego scenariusz utkany jest z poezji Cypriana Kamila Norwida.
„Noc listopadowa”
„Noc listopadowa” wystawiana jest w Łazienkach Królewskich w formie plenerowego widowiska teatralnego, rozgrywającego się w historycznych ogrodach. Dramat Wyspiańskiego mocno wpisany jest w krajobraz i jesienną aurę. Przenikanie się światów: antycznego – boskiego oraz realnego – ziemskiego jest zaś wielkim walorem „Nocy listopadowej”.
„Powrót Posła”
Miłosna intryga przeplatana jest z politycznymi dyskusjami, które tworzą równorzędny – obok romansowego – wątek dramatu.
„Śluby panieńskie”
Opowiadają o miłości, która jest głównym tematem teatru, źródłem wszystkich dramatów, fundamentem każdej akcji, kluczowym motywem działania postaci i składa się na wymiar metafizyczny sztuki dramatycznej.
„Trzy po trzy”
Z przemieszania śmiechu i płaczu, melancholii i humoru, przeżywania faktów i pełnej wzruszenia zadumy nad głębszym ich sensem powstały wspomnienia.
„Vatzlav”
Sławomir Mrożek napisał „Vatzlava” w 1968 roku. Dramat, nawiązujący formą do XVIII-wiecznej powiastki filozoficznej lub moralitetu, jest opowieścią o dojrzewaniu do odpowiedzialności.
„Zemsta”
Sąsiedzki spór Cześnika i Rejenta staje się w niej podstawą do ukazania ludzkich przywar, wyśmiania małostkowości, ale i okazją do przypomnienia, dlaczego na końcu to właśnie zgoda zbuduje na nowo to, co nienawiść zniszczyła.
