Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa Mątwa

Mątwa

Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz

Reżyseria: Tomasz Man

Spektakl

Spektakl Matwa Turzynski
Spektakl Matwa Turzynski

O spektaklu

Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał „Mątwę”, czyli „Hyrkaniczny światopogląd” w 1922 roku. Dramat ukazał się drukiem w roku 1923. Jego główny bohater, Paweł Bezdeka, to niespełniony artysta. Jak wskazuje jego nazwisko, bardzo niewiele mu brakuje, deka właśnie, aby być tym, kim pragnie – twórcą w pełnym znaczeniu tego słowa. Zamiast tego wikła się w szarość mieszczańskiego życia przez narzeczeństwo z Ellą – typową przedstawicielką świata, wolnego od artystycznych napięć, dzięki temu funkcjonującego spokojnie, szczęśliwie, choć oferującego swoim mieszkańcom jedynie przeciętność. Tę monotonię zakłóca obecność żywego posągu Alice d’Or i przybycie kolegi z lat szkolnych Pawła Hyrkana IV, władcy Hyrkanii – fantastycznego królestwa, oazy „hyrkanicznych pożądań”, które można odczytać jako namiętności, pragnienia absolutu w życiu.

 

„Mątwa” jest dramatem, ale jest też, jak to u Witkacego, utworem o kondycji ludzkiej jako takiej, o tym, co to znaczy być człowiekiem. Czy wystarczy do tego zaspokajanie podstawowych fizjologicznych potrzeb, dążenie do egzystencjalnego komfortu, polegającego na niezadawaniu sobie pytań o Tajemnicę Istnienia, unikaniu przeżywania metafizycznych dreszczy? Czy może wręcz przeciwnie? Problematyka ta zaprzątała wielu myślicieli, badaczy i artystów XX wieku w kontekście, między innymi, dynamicznego rozwoju kultury masowej. Kwestie te przedstawia Witkiewicz we właściwej sobie formie, bardzo atrakcyjnej dla współczesnego widza. Tworzy ją mieszanka powagi i komizmu, groteskowego przerysowania, absurdu, językowego rozmachu oraz filozoficznej, socjologicznej, historiozoficznej i kulturowej refleksji.
 
___________
Wydarzenie realizowane ze środków Krajowego Planu Odbudowy, inwestycja A2.5.1: Program wspierania działalności podmiotów sektora kultury i przemysłów kreatywnych na rzecz stymulowania ich rozwoju. Sfinansowano przez Unię Europejską Next Generation EU.

 

Spektakl został zakwalifikowany do X Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej i Europejskiej „Klasyka Żywa”! Szczegóły znajdziecie na stronie: www.klasykazywa.pl.

Twórcy

Obsada

toggle
Lidia Sadowa

Lidia Sadowa

Bartosz Turzyński

Bartosz Turzyński

Dariusz Kowalski

Dariusz Kowalski

Ksawery Szlenkier

Ksawery Szlenkier

1/0

1/0

CHCESZ WIEDZIEĆ,
KIEDY ZAGRAMY
W TWOJEJ OKOLICY?

Powiadomimy cię mailem,
gdy będziemy w twojej okolicy

Miasto

Białystok

Bydgoszcz

Gdańsk

Gorzów Wielkopolski

Katowice

Kielce

Kraków

Lublin

Łódź

Olsztyn

Opole

Poznań

Rzeszów

Szczecin

Toruń

Warszawa

Wrocław

Zielona Góra

Recenzja „undefined”