Teatr Klasyki Polskiej powstał w celu wypełnienia luki w teatrze polskim, jakim jest brak sceny systematycznie prezentującej repertuar narodowy. Sceny, która w swym stałym repertuarze, miałaby najwybitniejsze dramaty napisane po polsku.

Przez działania w sferze kultury można osiągnąć cele nie tylko artystyczne, ale również marketingowe, związane z budowaniem wizerunku i marki narodowej. W dziedzinie teatru tego rodzaju pracę wykonują Comédie-Française (dla Francji) czy The Royal Shakespeare Company (dla Wielkiej Brytanii). W Polsce taką pracę może wykonywać Teatr Klasyki Polskiej.

Klasyka to coś więcej niż współczesność. To nośnik pamięci i tożsamości, a zarazem sprawdzony instrument oglądu współczesności. Klasyka pozwala nam spojrzeć na współczesność z dystansu, a jednocześnie wniknąć w jej niewidzialne zakamarki. Jak Teleskop i mikroskop jednocześnie. Sięgając po klasykę, odkrywamy, że jest częścią naszej współczesności. Bez niej, bez punktów odniesienia, bez możliwości porównań, współczesność byłaby dla nas chaosem.

Istnieje potrzeba prezentacji wartościowych utworów z zakresu polskiej dramaturgii klasycznej w najwyższej możliwej zgodności z ich literą i duchem; tej potrzebie obecna oferta teatralna nie jest w stanie sprostać.

Teatr Klasyki Polskiej – to żywy kontakt z przeszłością, pomagający mądrzej żyć w teraźniejszości i lepiej projektować przyszłość. To język, który kształtuje wrażliwość, odsłania duchowość, uczy samodzielnego i krytycznego myślenia. To wreszcie budowanie tożsamości – poczucia przynależności do wspólnoty i odpowiedzialności za nią.